سيستم فوق مقياس وسيع، يک سيستم يکپارچه از سيستمهايي است که معمولاً داراي دغدغههاي متداخل زيادي هستند. هنگامي که اندازه سيستمي از سيستمها رشد کرده و تعاملپذيري بين زيرسيستمهاي آن افزايش پيدا ميکند، يکپارچهسازي مقياسپذير و پوياي زيرسيستمها به يک چالش اساسي تبديل چکیده کامل
سيستم فوق مقياس وسيع، يک سيستم يکپارچه از سيستمهايي است که معمولاً داراي دغدغههاي متداخل زيادي هستند. هنگامي که اندازه سيستمي از سيستمها رشد کرده و تعاملپذيري بين زيرسيستمهاي آن افزايش پيدا ميکند، يکپارچهسازي مقياسپذير و پوياي زيرسيستمها به يک چالش اساسي تبديل خواهد شد. در اين يکپارچهسازي، هر يک از زيرسيستمها دامنه مخصوص به خود را داشته و هر دامنه ممکن است خط مشيهاي مستقلي داشته باشد. در سالهاي اخير، استفاده از سرويسهاي غني به عنوان يک رويکرد مناسب جهت تسهيل يکپارچهسازي سيستمها مطرح شده است. در اين مقاله، جهت بهبود پويايي، مقياسپذيري و امنيت سرويسهاي غني در سيستمهاي فوق مقياس وسيع، رويکرد سرويسهاي غني داده- محور پيشنهاد ميشود. در رويکرد پيشنهادي، يک ميانافزار دولايه و داده- محور جهت همنواسازي سرويسهاي غني ارائه و به کار گرفته شده است. لايه زيرين ميانافزار شامل يک ميانافزار سرويس توزيع داده است که مسئول ارتباطات پويا، مقياسپذير و بلادرنگ سرويسهاي غني است. لايه بالايي ميانافزار نيز جهت پيكربندي و بازپيكربندي پويا و امن سرويسهاي غني به کار گرفته ميشود. در بخش ارزیابی، کارايي رويکرد پيشنهادي با استفاده از روش شبيهسازي، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل و بررسی انجامشده نشان میدهد که رويکرد پيشنهادي در يکپارچهسازي سيستمها در سیستمهای فوق مقياس وسيع در حد قابل توجهی مفید است.
پرونده مقاله
امروزه تغییرات مداوم در نیازمندیهای مشتریان به عنوان اصلیترین چالش پیش روی سازمانها است، معماری سرویسگرا به عنوان یک راهحل عملی برای رفع این مشکل برای سازمانهای سرویسگرا مطرح میشود. در معماری سرویسگرا انتخاب و ترکیب سرویسها برای پاسخگویی سریع به نیازمندیهای چکیده کامل
امروزه تغییرات مداوم در نیازمندیهای مشتریان به عنوان اصلیترین چالش پیش روی سازمانها است، معماری سرویسگرا به عنوان یک راهحل عملی برای رفع این مشکل برای سازمانهای سرویسگرا مطرح میشود. در معماری سرویسگرا انتخاب و ترکیب سرویسها برای پاسخگویی سریع به نیازمندیهای پیچیده مشتریان در دسترس سازمانهای سرویسگرا قرار میگیرد. سازمانها برای پاسخگویی سریعتر به نیازمندیهای پیچیده و متغیر مشتریان از سرویسهای آماده و برونسازمانی استفاده میکنندکه یکی از فناوریهای نوظهور در این زمینه وبسرویسها هستند. با گسترش تمایل سازمانها به استفاده از وبسرویسها، به مرور زمان تأمینکنندگان وبسرویسها افزایش پیدا کردند و به همین دلیل وبسرویسهایی با عملکرد یکسان و ویژگیهای کیفی متفاوت گسترش یافتند، بنابراین مسئله انتخاب وبسرویس با بهترین ویژگی کیفی برای سازمانها اهمیت پیدا کرد. از طرفی سازمانها تنها با یک وبسرویس نمیتوانند نیازمندیهای پیچیده مشتریان را پاسخ دهند، به همین دلیل نیازمند ترکیب چندین وبسرویس با هم هستند. از طرفی دیگر با افزایش وبسرویسها با عملکردهای متفاوت، در ترکیب آنها، همبستگی، وابستگی و ناسازگاری بین وبسرویسها نیز گسترش مییابد ولی تاکنون روشی ارائه نشده که وبسرویسهای برتر را بر اساس ویژگیهای کیفی انتخاب کند و ترکیب آنها با هم، وابستگی، ناسازگاری و همبستگی بین وبسرویسها را نقض نکند. در این مقاله سعی میکنیم از روشهای قبلی که به وابستگی یا ناسازگاری یا همبستگی در حالتهای ساده ترکیب وبسرویسها پرداختهاند، استفاده کنیم و یک روش جامع پیشنهاد دهیم تا این که حالتهای پیچیدهای که از ترکیب وبسرویسها ممکن است رخ دهد را نیز پشتیبانی کنیم و وبسرویس مرکب مناسب را از نظر ویژگیهای کیفی با در نظر گرفتن وابستگی، ناسازگاری و همبستگی بیابیم.
پرونده مقاله