در اين مقاله سامانهاي کارآمد و دقيق براي توصيف خرابيها در انواع بافت بر اساس تبديل پيچک ارائه شده است. ايده اصلي، در نظر گرفتن خرابيهاي بافت بهصورت ناپيوستگيهاي يکبعدي در سيگنال (تابع) دوبعدي تصوير است. بر اساس اين ايده، مناسبترين ابزار جهت توصيف خرابيها، تبديل چکیده کامل
در اين مقاله سامانهاي کارآمد و دقيق براي توصيف خرابيها در انواع بافت بر اساس تبديل پيچک ارائه شده است. ايده اصلي، در نظر گرفتن خرابيهاي بافت بهصورت ناپيوستگيهاي يکبعدي در سيگنال (تابع) دوبعدي تصوير است. بر اساس اين ايده، مناسبترين ابزار جهت توصيف خرابيها، تبديل جهتي پيچک است. ابتدا در مرحله آموزش، نمونههايي از بلوکهاي بافت سالم و معيوب جمعآوري شده و بر روي هر بلوک، تبديل پيچک اعمال ميشود. سپس براي هر بلوک يک بردار ويژگي بر اساس زيرباندهاي حاصل از تبديل پيچک تشکيل ميشود. در يک فرايند پيشنهادي بردار ويژگي برجسته براي بافت مورد نظر تعيين ميشود. پس از آن سطوح آستانه مناسب براي تشخيص بلوکهاي خراب بافت، تنظيم ميشود. در مرحله آزمايش، از هر بلوک بافت بردار ويژگي برجسته مربوط به آن استخراج شده و بافت مذکور با توجه به سطوح آستانه طبقهبندي ميشود. نتايج شبيهسازيها نشان ميدهد که سامانه پيشنهادي نسبت به روشي که مبتني بر جابهجايي ميانگين است، دقت بيشتري در آشکارسازي بافتهاي معيوب داشته و در فرآيند تشخيص خرابي، نسبت به نوع بافت حساسيت کمتري از خود نشان ميدهد.
پرونده مقاله